Mijn top 10 zomerproducten

Joepie! de zomer is er dan eindelijk. Waar is de zonnebrandcrème en mijn petje en mijn korte broek. Een paar dagen heb ik echt heerlijk van de zon genoten. En met veel pauzes en rusten, een beetje in mijn tuin gewerkt. Mos tussen tegels weghalen is een hels karwei. Maar toch ook weer een workout voor verschillende spieren. (En dat was te voelen). En toen? Toen nam de zomer een paar dagen vakantie. Weg zomerkleren, hallo winterkleren. Wat een baaldagen. Veel clusteren veel schaduwen. En gewoon geen wasje buiten kunnen zien wapperen. Ik wil maar niet geloven dat dat de zomer dit jaar wordt. Echt niet.
Ik weet zeker, de zomer komt terug, en ik zal met jullie mijn zomer top 10 aan verzorgingsproducten delen. Wie weet vind je er wel iets voor je tussen. De prijzen weet ik niet uit mijn hoofd, maar alle producten zijn verkrijgbaar bij die site met het bolle mannetje..dan weet je wel waar je moet zijn he?

1. Australian gold zonnebrandcrème. Oke, ik moet eerlijk blijven…Het was Daan zijn favoriet, maar sinds ik de geur heb geroken en het effect heb meegemaakt, ben ik om. Smeren voordat je in de zon gaat is een aanrader, en het liefst 20 minuten van tevoren. Smeer tussendoor ook regelmatig. Met australian gold hoef je echt maar een beetje te gebruiken. Anders ben je helemaal wit in plaats van bruin. Het trekt wat langzaam in, maar ruikt lekker en beschermd uitstekend. En tja Australie…die mensen hebben veel te maken met zon, dus zij weten wel welke producten het best helpen. De prijs is ongeveer 15 euro per product, maar ik moet daarbij echt melden dat dit zijn geld wel echt waard is. Zuinig in gebruik en 18 maanden na openen nog altijd te gebruiken. Dit in tegenstelling tot de zonnebrand producten die ik ken van Nivea en Garnier. Waar van ik de geu ook niet lekker vind.

 

2. Australian gold aftersun gel. Na het zonnen is het verstandig te douchen om de resten niet ingetrokken zonnebrandcrème weg te spoelen en goed je huid te kalmeren met een lekkere douchegel. Ik raad daarbij Dove aan. Die voedt de huid goed. Smeer je daarna in met aftersun en je mooie bruine kleur blijft heel lang zitten. Wie weet nog tot ver in de herfst of winter. Ik ben bij voorbaat al fan.

3. Aussie Luscious Long Shampoo. Lang haar is mooi. lang haar is geweldig. In de zomer licht je haar op en het ziet er geweldig uit, lange lokken. Maar droge lucht, zon zand zee of gewoon wind in je tuin, beschadigen je haar toch. Net als zwembadwater. Deze shampoo is ge-wel-dig voor lang haar. Ik heb eerder al geblogd over Aussie Miracle Moist en Anti Frizz, welke ook echt goede shampoo’s en conditioners zijn, is voor lang haar de Luscious Long variant echt een top product. Je hebt weinig nodig, ook weinig conditioner, het ruikt minder naar kauwgom en maakt je lange haar superzacht en heel makkelijk doorkambaar. En mijn haar ziet er geweldig uit. De shampoo is rond de 8 euro. Maar er zijn vaak verkoop acties drie voor twee, of als het wel te vinden is bij je eigen drogist twee producten voor tien euro. Het is voor mijn lange haar ( en het is echt weer enorm lang) echt de oplossing deze zomer.

 

4. En uiteraard de Luscious Long conditioner. Waar je betrekkelijk minder van hoeft te gebruiken. Echte langharige mensen zullen beamen dat je soms echt enorme hoeveelheden conditioner moet gebruiken om je haar klit vrij te krijgen, maar dat maakt je haar dan weer zo snel vet. Hier heb je een grootte van een flink erwtje, of nou misschien spruitje voor nodig en het werkt geweldig. Ik ben blij deze lijn van Aussie te hebben gevonden. in de drogisterijen hier heb ik het nooit gezien. op internet heb ik het zo gevonden. Bij dat bolle mannetje zeg maar. Beide producten zijn rond de 8 euro per stuk. Maar vaak zijn er aanbiedingen drie halen twee betalen. En ik vind het het geld echt waard. Deze conditioner is net als de shampoo echt heel zuinig in gebruik

Daaraan moet ik toevoegen dat ik naast deze twee geweldige producten ook een extraatje in mijn haar gebruik. Namelijk de Gliss Kur anti klit spray. En die raad ik iedereen met lang haar in het warme zomer weer aan. Je haar droogt namelijk enorm snel uit in de zon en wat extra voeding kan je haar zeker gebruiken. Aanrader dus.
5, Rituals Aryuveda lijn. Na het zonnen is het heel lekker om je huid te scrubben. Ik heb inderdaad al vaker gehoord dat mensen denken dat dat hun bruine tint weg zal halen, maar het tegendeel is waar. Juist als je je huid goed verzorgd na het zonnen laat het scrubben je bruine kleur langer zien. Zeker als je je erna insmeert met goede aftersun. En welke ik gebruik heb ik al laten weten. Rituals producten variëren in prijs van 7 tot 10 euro losse producten tot 20 a 30 euro voor een pakket met verschillende producten uit een bepaalde lijn. Ook dit is niet goedkoop, maar ik ervaar zoveel voordeel van voor mijn huid. Het is echt zo dat de producten je huid echt veel verbeteren. Scrubben, de douche olie en foams…en de bodymilk …ik ben fan. En ik denk vele dames. Hoewel er ook een mooie mannenlijn aan het ontstaan is. En ik vind dat mannen ook best aan hun uiterlijk mogen werken (waarom niet…een man is ook een beetje ijdel. Tenzij je een holbewoner bent die een tandenborstel al doodeng vind..maar er is zoveel op de markt…niet voor niets heren, dus leef jullie uit_)

 

6 Garnier Micellair water. Ook je gezicht heeft verzorging nodig met zulk mooi weer. Iheb om uit te proberen en mijn huid eerst goed schoon te maken dus eens gekeken of micellair water. Ik hoor er goede berichten over en ik heb het dus aangeschaft. En ieuw…ik dacht dat ik mijn huid redelijk goed verzorgde maar het tegendeel bleek waar. Mijn huid werd nog schoner!  Mijn wattenschijfjes waren echt vies. Het werkt ook echt anders dan met mijn normale routine Dit product breng je op, je veegt voorzichtig over je gezicht, je ogen en ook je lippen en dan laat je het product intrekken. Je spoelt niets af. En wauw mijn huid heeft er al wel echt een boost van.. Misschien eens opnemen in een filmpje als ik daar weer eens de puf voor heb.Het product is rond de 9 euro de doekjes zijn rond de 7 euro,oke ook prijzig, maar het wel waard. Dubbel en dwars. Ik heb er echt  pukkel invasies mee voorkomen (oke mini pukkeltjes…want ik mag niet zeggen dat ik pukkels heb van mensen. aangezien ik inderdaad mini pukkels heb. Maar dan nog. Het is een teken dat je huid meer aandacht verlangt)

7 Garnier pure dagcrème. Nu ik ehm…niet meer bij de hele jonge dames hoor met mijn 31 jaar, is mijn huid opeens veeleisender geworden merk ik. Ik ben een van de gelukkige pubers geweest die geen pukkels heeft gehad. Nu pakt mijn huid me genadeloos terug. Droge plekken pukkeltjes op vette plekken ( nee niemand ziet ze zowat,maar ik zie ze wel en dat ben ik niet gewend) . Ik heb vaak last van een droge huid, of van droogte bultjes. En ik heb de nare neiging daar aan te willen zitten. Daar moest natuurlijk wat aan gedaan worden. Deze crème is licht, luchtig, trekt makkelijk in EN is voor de gemengde huid. De vette plekken worden mat en de droge plekken worden wat vetter. Ik zie wel wat verschil in mijn huid. EN het heeft een SPF15 dus is ook goed tegen de zon. Hoef je daar niet nog eens met je zonnecrème te smeren. Ideaal. Een hoeraatje voor de goede dagcrème die je kunt krijgen voor 6 a 7 euro voor 50mg. Ook aardig aan de prijs, hoewel je wel zuinig kunt zijn want de crème is goed uit te smeren en trekt snel in. Mocht je meer bescherming op je toet willen, de crème laat zich mengen met de australian gold zonnecrème. Dus dat is een goede oplossing voor als je meer bescherming wilt voor je gezicht

8. Garnier pure nachtcrème. Tja, voor het eerst ook maar aan de nachtcrème. ’s Nachts hersteld je huid namelijk van alles dus het is een logische stap om daar je huid bij te ondersteunen. Ik gebruik de crème nu een dag of vijf en ik moet eerlijk zeggen dat ik wel verschil merk. Mijn huid is zachter en minder droog. Geen irritante droge plekjes of vettigheden. Dus zeker voor in de zomer, na een voorzichtige gezichtsscrub en schoonmaakbeurt een lekker product om te hebben ook  6 a 7 euro per 50ml.

9.Een neutrale deodorant die niet ruikt naar bloemen of wat ook. Dit trekt dan ook geen ongenode gastjes, in de vorm van wespen bijen horzels of andere vervelende stekende beesten aan. Dus ik raad Dove original aan of Rexona anti transpirant. Goede producten voor in de zomer. Je zonnebrandcrème  ruikt al redelijk zoetig, dus als je daar nog eens een enorm geurende deodorant tegenover zet, heb je een wandelende wespenaantrekker zeg maar. De zonnebrandcrème doet dit niet trouwens, daarin zit olie en dat werkt prefect tegen insecten. Heerlijk gewoon. Ik heb nog geen ongenode gasten gehad en ik gebruik rexona ..

10 En als laatste Jaico anti muggenmelk. Heel erg handig als je ook de avonden nog lang buiten bent. Het product is gemaakt voor in de tropen, ruikt ook best heftig, maar helpt enorm goed. Let wel op dat het niet op plastic oppervlakten kleding of in de buurt van je huisdier komt. het is namelijk behoorlijk agressief spul. Ik gebruik het maar een beetje want ik heb een gevoelige huid en kan me niet helemaal onderspuiten. En daarbij ik vind het niet erg geprikt te worden, zolang ik maar niet uit mijn slaap gehouden word. Ook muggen hebben vast nut, maar als ze mijn slaap verstoren dan eindigen ze met een gebedje wel naar de muggenhemel. Of bouw ik dan slecht karma op?

 

Dit is mijn top tien zomerproducten die voor mij echt musthaves zijn. Wat zijn jouw favoriete zomerproducten?

Mijn top 10Lekkere Luchtjes

 

Ik ben dol op luchtjes. Nouja, nouja niet van alle luchtjes. Een vies windje, of een zweetlucht kan ik nu net niet waarderen. Maar ik bedoel luchtjes van parfum en andere artikelen. Ik besloot er een top 10 van gemaakt. Het zijn niet alleen parfums, maar ook gewoon mijn favoriete geuren

1. Casmir Chopard: met stip op nummer 1. Er bestaat voor mij geen lekkerder luchtje. Het heeft een heerlijke ietwat zware, vanille achtige geur met een donkere zoete ondertoon. Als ik dit parfum draag krijg ik heel veel complimenten. Ik kan hem echt aanraden. Het is echter wel heel moeilijk te krijgen. Via Bol.com heb ik hem nog te koop gezien. Als jouw huid gemaakt is voor wat zwoelere en zoete geuren, dan raad ik Casmir van Chopard zeker weten aan.
2. Loverdose van Diesel. Een wat lichtere geur dan de casmir van chopard, maar aan de zware, zoete kant, wat je huid dus wel moet kunnen hebben. Ik heb veel complimenten gehad over deze geur. Hij is heel lekker en blijft lang hangen. In de zomer trekt hij alleen wel insecten aan. Met deze temperaturen raad ik de geur dan ook niet aan. Maar in de herfst…en de winter. Of op een party….Jazeker
3. Vanille. Ik kan niet zonder vanilleegeur. Ik koop graag vanille kaarsjes. Of vanillesnoep. Stokjes…Ik ben dol op vanille ijs. Maar vooral de geur maakt mij helemaal gelukkig.
4. . Kokos. Zeker in de zomer een van mijn favoriete geuren. Kokos en zomer horen gewoon bij elkaar. Heerlijk zomers gevoel. Bij de Action hebben ze een goedkope lijn met producten die heerlijk naar kokos ruikt. Niet te sterk maar net goed. Ik zeg doen.
5. Appelgeur. Ik hou van appelgeur. Appeltaart…appelzeep…appelsnoepjes. Appel dus. Het meest houd ik van appeltaartgeur natuurlijk. heerlijk
6. Kaneel. Vooral in de winter kun je mij niet gelukkiger maken met een heerlijke warme kaneel geur. Ik heb vaak ook kaneelgeur kaarsjes.. of  drink kaneelthee.
7. Kersengeur. Heerlijk. zoet…fris…fruitig. Ik ben dol op kersengeur. L;occitane Provence heeft een heerlijk parfum cherry blossom en die is zeker in de zomer net licht genoeg om te kunnen dragen.
8. Citroen. Ook in de zomer. Ik kan helaas geen citroen eten, daar krijg ik clusterhoofdpijn van. Maar ik kan zeker wel genieten van citroengeur. Lekker schoon en fris.
9. Bubble gum. Ja, ik ben een van de weinige mensen die een echte bubblegum geur kan waarderen. Aussie shampoo heeft een soort bubble gum geur en laat dat nu net mijn favoriete geur zijn.,,,
10. Last but not least…munt. De frisse schone geur van munt doet me helemaal opleven. Verse munt thee…of gewoon plantjes tegen insecten….heerlijk.

Dat was mijn top 10 aan favoriete geuren..Heb jij ook favoriete geuren???

 

 

 

 

 

EHLER DANLOS AWARENESS MAAND

Het is weer mei. Naast dodenherdenking en bevrijdingsdag ook een belangrijke maand voor andere dingen. Mei is de Ehler -Danlos awareness maand. En elk jaar sta ik daar bij stil en blog ik daarover. Waarom? Omdat er bij huisartsen revalidatieartsen fysiotherapeuten en natuurlijk de mensen om je heen vaak geen of maar weinig echte kennis is.. Kennis is juist bij EDS  (afkorting)  van groot belang. Onkunde en onwetendheid leiden niet allleen tot onnodig lijden of zelfs achteruitgang en het verlies van je leven in echt extreme gevallen. Wat Ehler-Danlos is en inhoud in medische zin: Google is je beste vriend. Ik kan enkel vanuit mijn eigen  ervaring spreken. Hoe ziet voor mij EDS eruit? Wat voel ik en wat kan ik ertegen doen? Hoe EDS voelt..is echt per dag..per uur of soms per minuut anders. Laten we simpele dingen  nemen als opstaan na een nacht slapen. Het begint met ledematen terug in de kom zetten. Als EDS’er ontspan je..door medicatie of natuurlijk spieren. Die de gewrichten  in de kom houden maar ook rusten. Dat gaat niet altijd pijnloos. Dan is het opbouwen van spierkracht. Mijn spieren hebben gerust en ze spannende maar langzaam aan dus ik ben een uurtje zoet met enkel uit bed komen. En dan aankleden. Een simpele handeling die als gezond persoon makkelijk zijn. Met EDS moet je nadenken wat je aan gaat doen. Afhankelijk van de pijn en de kans op uit de kom of gedeeltelijk uit de kom gaan van je gewrichten. Goede dag? Dan iets als een spijker broek met een leuke trui en dan maak je er werk van hoewel je daar weer moet bedenken welke spieren er moeten werken en wat je moet doen zodat je aangekleed raakt. Vliegt alles bij het opstaan al uit de kom en voel je het al aan je water..dan makkelijk joggingbroek en vest. Of als je echt een pokkedag hebt..je pyjama en terug het bed in. De realiteit is dat aankleden en alles wat je eigenlijk doet altijd bewust gedaan moet worden. Als ik een kopje uit een kastje pakken moet moet ik opletten. Doe ik dit terwijl ik afgeleid ben dan vliegt mn schouder uit de kom en mn pols…en lig t kopje aan diggelen op de vloer (tip: plastic servies…een uitkomst). Wat ook lastig is is het bewaren van je evenwicht of weten waar je ledematen eigenlijk uithangen. Een gebrek aan proprioceptis met een duur woord voor frequent tegen deurposten oplopen dingen omgooien struikelen vallen en met ledematen in rare posities zitten. Klinkt heel grappig,ware het niet dat je door verzwakt bindweefsel (als je Google hebt gebruikt weet je al dat het een fout is in de opbouw van collageen in het bindweefsel en dat bindweefsel overal.in je lijf zit.) Snel blauwe plekken hebt waardoor het kan lijken alsof je doet aan kooigevechten terwijl je enkel eve tegen een deur botste. Affijn. Alles moet bewust..bewegingen. alles wat in de ogen  van een gezond mens zo soepel verloopt omdat ze je een stukje zien lopen (als ik een verdomd goede dag heb) zo gemakkelijk lijkt is een soort topsport want het is alles behalve soepel en vanzelfsprekend..de ene dag kan ik alleen op bed liggen  en de week erna lopend de post pakken om vervolgens  in een  rolstoel weg te gaan. Natuurlijk is dat verwarrend. Niet eens voor een gezond persoon..voor iedereen. Ook degene met EDS zelf. Je hebt een lijf waar je niet op kunt bouwen.  Elke dag is anders en ik weet nu niet eens of ik over een minuut kan staan. Niets is zeker. Er zijn verschillende typen EDS.  Ik heb type 3. Het hypermobiliteits type. En na 3 revalidaties uitbehandeld. Wat zoveel betekent als leer leven met alle beperkingen…wij weten het ook niet. Ik heb vele vriendinnen en kenissen die ook allemaal EDS hebben en toch verschillen we in intensiteit en ernst van onze klachten. De een is bedlegerig de ander kan nog redelijk lopen. We hebben allen echter wel degelijk een vervelende aandoening waartegen we dagelijks vechten. Je ziet weinig vaak zien wij als EDS patiënten er juist totaal niet uit alsof we iets mankeren. Maar onthoud dat ieder van ons een strijd voert tegen een aandoening die vrij onbekend is. Die beter moet worden onderzocht en die belastend is voor de EDS’er zelf en de omgeving.  Het onbegrip echter moet de wereld uit. En daarmee wil ik mijn steentje bijdragen. Ik vraag niet veel. Maar als je me in een rolstoel ziet..of ziet lopen of een dag niet ziet.ook ik weet niet alles van mijn EDS. Ik weet wel dat onbegrip mij niet helpt. En daarom vraag ik. Zeker aan artsen en andere medici…lees je in, luister naar ons. Met EDS ben je je eigen arts..Jij weet wat je voelt en hoe je het beste geholpen kunt worden. Ik zie er gezond uit..en de ene week loop ik een stukje…de andere keer in een rolstoel en soms een week in bed.  Ook ik weet lang niet alles van mijn lijf. Balans is het toverwoord. Tegen mensen die iemand met eds kennen ; oordeel niet te snel. Je kunt niet aan de buitenkant zien welke pijn of welke gewrichten  uit de kom gaan of zijn geweest. Ik ben een van de vele mensen met deze. Aandoening. Maar weiger bij de pakken neer te zetten. En soms loop ik en soms kan ik niks en voor mij is het ook niet altijd te begrijpen. Ik hoop dat iedereen even de tijd neem en Google gebruikt en meer informatie zoekt. En zeker artsen zich meer verdiepen in deze aandoening. Juiste hulp is cruciaal. Tot slot van dit stuk: dit klinkt een beetje dramatisch. Maar de keiharde  werkelijkheid is soms ook dramatisch. Onbegrip is de grootste hobbel om te nemen met EDS. Hoeveel gewrichten  er bij mij uit de kom.gaan? Heup schouder pols vingers elleboog…..maar ik ben gestopt met tellen hoe vaak per dag. Ik heb de mazzel.dat mijn spieren niet verkrampen en ik zelf veel terug kan zetten. Pijnvrij ben ik nooit. Maar.ik geniet van dagen dat ik kan lopen en sla me door de mindere dagen heen. Met hulp van mijn vrienden en begripvolle familie…en mijn lieve verloofde Daan. Die zijn puzzelcertificaat al gehaald heeft voor het helpen terugzetten van gewrichten. Deze maand hoop ik enkele mensen eens stil te doen staan wat een zegen een gezond lichaam is. Want voor vele anderen is het dat niet. ..zorg goed voor je gezonde lijf. En nog beter voor je lijf

met gebreken.

Karvan Cevitam Go

Het is weer zover, ik mag een product uitgebreid testen!! (Heb stiekem een klein rondedansje gewaagd. Her heeft lang geduurd voor ik voor Buzzer weer mocht testen .)

En wel Karvan Cevitam Go. Een klein handzaam flesje met supergeconcentreerde limonadesiroop om onderweg te gebruiken, als waterdrinken je te saai wordt. Wat is er dan lekkerder dan een smaakje aan je water toevoegen?

Ik krijg tien proef flesjes om te testen op smaak, handigheid in gebruik en om te kijken of het wel echt zo handig is als Karvan Cevitam beloofd. Het flesje is in ieder geval al klein, ligt goed in je hand en kan makkelijk meegenomen worden in je tas, het is nauwelijks groter dan een telefoon. Dus je kunt zo een flesje smaakmaker altijd in je tas meenemen voor het geval je water drinken even zat bent.

Aan water zit niet zoveel smaak. Met Karvan Cevitam Go kun je daar naar believen een smaakje aangeven. Met een flesje kun je 6 liter water voorzien van een aangename smaak.
De flesjes zijn er in de smaken Cactus/Lime, Bosvruchten en Aardbei, dus je kunt je favoriete smaak altijd met je meenemen.

Mijn eerste kennismaking met de Karvan Cevitam Go heb ik met mijn verloofde en maatje Daan gehouden. Zoals gezegd, het flesje is een mooi formaat. Past makkelijk in mijn tas. Als enige minpunt is het openen van het flesje. Er zit een plastic “ritsje” waar je het flesje mee open moet krijgen. Je hebt daar wel wat nagel en kracht voor nodig. Ik, ,met mijn wat slappere vingers vond dit echt vervelend, een plasticje openen, ook al is hij geperforeerd, is niet wat handig is onderweg. En door dat ik hier moeite mee had, had ik per ongeluk in het flesje geknepen, en zit er een vlek op mijn kleding. Dat is wel een beetje lastig onderweg naar een date of naar je werk.

Pluspunt is wel dat als je dat dus voorzichtig openmaakt, en hem op zijn kop houdt, er geen limonade uit het flesje lekt. Het werkt echt alleen als je in het flesje kijpt. Dan komt er een ” Squeeze” limonade. En een squeeze zou voldoende moeten zijn voor tweehonderd milliliter water.. Maar je drinkt als het goed is wel me meer dan dat. Een mens moet op zijn minst 2 a 2,5 liter water binnen krijgen. Voor een liter zou je dan 10 “Squeezes” moeten nemen. Dat is natuurlijk veel en de grote test is dan ook. Na de test is gebleken dat 3 squeezes op 1 liter water al voldoende is.

Kun je er de beloofde 6 liter mee maken. Want dat is de belofte die Karvan Cevitam maakt met deze kleine, handzame flesje geconcentreerde limonade. Misschien, als je net als ik geen enorme zoetekauw bent wat limonade betreft, zou je het met minder “squeezes”op een liter kunnen redden. En dat is gebleken..3 goede sqeezes op een liter en je hebt heerlijke limonade, niet te zoet en niet te flauw. Kan de belofte van 6 liter uit 1 flesje dan toch waar zijn? We testen rustig verder.

Mijn buurvrouw, die meedeed met het testen van Karvan Cevitam Go , heeft haar ervaringen gedeeld, waarvoor ik heel dankbaar ben. Het is lekker, hoewel je de zoetstoffen erg overheersen, waardoor je meer en meer dorst krijgt en het flesje snel op gebruikt. De hoeveelheid zoetstoffen is ook Daan en mijn persoon opgevallen. Je krijgt er dorst van.
Nu is Karvan Cevitam Go natuurlijk pro water drinken, maar ik ben van mening dat dit niet helemaal de juiste weg is. Ook kun je de limonade niet een nacht in je flesje laten zitten. want je ruikt duidelijk dat de limonade dan gaat gisten. Wat volgens ons niet helemaal de bedoeling is.Je ruikt werkelijk gist, en dat is geen aangename lucht. Het nodigt niet uit je flesje leeg te drinken, maar meteen leeg te gooien.

Ik zelf stoorde mij erg aan de overheersende zoetstoffen smaak, en ook het feit dat na een nachtje mijn limonade naar gist rook, was niet fijn. Natuurlijk dronk ik wel veel meer, aangezien de zoetstoffen erg veel extra dorst veroorzaakten. Voor ouderen, die niet genoeg drinken een prima iets, maar voor jonge mensen nogal onnodig.

Was deze Karvan Cevitam met gewoon suiker geproduceerd, dan was ik dolenthousiast geweest over dit product. Nu echter heb ik mijn reserves. Maar het testen is nog niet voorbij, wie weet verander ik van mening…..

Oke de eerste resultaten op een rijtje

+Klein goed in de hand liggend flesje
+ Makkelijk mee te nemen in je tas, nauwelijs groter dan een mobiele telefoon
+ Bij het squeezen stopt het flesje automatisch als je voldoende hebt gebruikt. kun je nooit teveel in je water doen. Tenzij je bewust meer knijpt.
+ het flesje lekt niet, ook niet als je het ondersteboven houdt. Het geeft alleen limonade af als je knijpt (squeest, vanaf nu knijpen we niet meer we squeezen!)
+ zowel Daan als ik hebben 3 squeezes op een liter water genomen. Daan test de Cactus Lime, ik test de aardbeien variant. En beiden zijn we werkelijk te spreken over de smaak. Niet al te zoet, je kunt het zel regelen door meer of minder squeezes in je flesje water te doen.
+ Karvan Cevitam werkt met pure vruchtensappen en met een zoetstof in plaats van suiker. Je hoeft je geen zorgen te maken dat het drinken van deze limonade je dikker zal maken. Groot pluspunt in deze tijd. Mits het de smaak niet ondermijnt uiteraard.

– Als je per ongeluk bij het openen gesqueezed hebt, kun je morsen en veroorzaakt dit bij vooral de aardbei variant een vlek op je kleding. Of deze eruit gaat laat ik jullie weten in een volgende blog.
– Het plastic waar je het flesje open moet maken is niet berekend op vingers die wat slapper zijn en geeft nog wel een beet je problemen. Als je nagels wat langer zijn, zou dit geen probleem zijn., maar het openen kan nog wel een opknapper gebruiken zodat je niet per ongeluk squeest en toch morst met je limonade. Dus, het plastic geperforeerde randje zou best een andere oplossing kunnen gebruiken.
– Daan mist de smaak van ëchte suiker. Als je dit blind proeft is het net appelsap zonder suiker. Maar de smaak is wel goed te doen. Je proeft allleen wel dat er geen suiker is gebruikt, maar geen suiker.
– Ook mijn buurvrouw mist de smaak van gewone suiker, de zoetstoffen hebben de overhand en geven meer dorst dan gewoon water drinken. Je blijft drinken als je de limonade blijft gebruiken. Dit is jammer, goed drinken is belangrijk, maar uit jezelf, niet door zoetstoffen die dorstig maken.
– Na een nacht is de limonade al een beetje gegist in je flesje, iets wat nogal vies is, als je een slok neemt en het ruikt ook nogal onaangenaam.

Conclusie: Er zijn best veel plus en minpunten. Over enkele dagen de eindconclusie.

Hallo lente

Hallo luitjes. Dat is weer een tijdje terug he. Ik weet het. Maar er is de afgelopen weken enorm veel gebeurd binnen mijn familiekring. En daar ga ik niet over uitwijden. Het is de reden dat ik ook even mijn schrijven aan de kant heb gelegd. Maar ik ben er weer. Afgelopen maand op de 21e de Clusterheadache Awareness Day. Nou, ik heb een mooie ]

nieuwe clustermuts en om toch nog een beetje mijn steentje bij te dragen, show ik hem even. Velen van jullie kennen mijn strijd met het beest in mijn hoofd. Maar het betere weer komt eraan en dan komt er ook vanzelf weer een periode dat ik mn zuurstof en prikken niet aanraak. En dat is natuurlijk fijn. Wel slik ik nog slaapmedicatie die me helpt door de clusters heen te slapen door de nacht heen.. En dat helpt me redelijk..

Ik hoopt gewoon dat er meer respect komt en meer aandacht voor menesn die lijden aan clusterhoofdpijn.Mensen wuiven het al snel weg met : migraine is ook erg of hoofdpijn dan neem je een paracetamolletje. Maar mensen beseffen niet dat er clusterpatienten zijn die daadwerkelijk zelfmoord willen plegen vanwege die helse pijnen in hun hoofd. Ik ken dames die het hebben en die bevallen tien keer liever van een kind dan dat ze een clusteraanval krijgen. Nou, dat zegt het nodige lijkt mij. Het is een monster, een beest in je hoofd. Het sluipt erin en komt er helaas zelden meer uit. Je hebt vaak levenslang. Ik hoop tot een paar botte hersens door te dringen dat ik geen geintjes zit te maken. Ik heb deze aandoening ook. En regelmatig is het zwaar om te omschrijven….duurt het lang en heb ik ooknog schaduwen (clusteraanvallen die niet doorzetten maar op een bepaald punt blijven rondwaren zodat je bang wordt…wanneer slaat ie toe) en SUNCT ( korte hevige steken in je hoofd). Het is dus fijn als je eens een paar dagen of een week rust mag. Maar de meeste medelotgenoten strijden dagelijks een stille maar dappere strijd. En ik zeg…lets pay them some respect….Ken je iemand met clusterhoofdpijd…sla eens een arm om een schouder , vraag wat je kunt betekenen, blijf uitnodigen op feestjes en verjaardagen of uitjes. Wees niet boos als je op een laatste moment afgezegd word. Het beest in ons hoofd is onvoorspelbaar en slaat toe op de meest onmogelijke momenten.

I

En helaas, niet om medelijden te wekken.. want daar heb ik geen behoefte aan. Dus bespaar me de ‘WAT DAPPER’ of ‘IK VIND DIT ECHT ZO ROT”. Ik ben er langzaam aan wel aan gewend en heb liever dat we later lekker verder gaan met leuke dingen doen. De pijn is hevig ja, maar pijngeheugen is kort en na een half uur ben ik al wel weer vergeten wat ik nu ook al weer precies voelde. Oke, genoeg awereness voor een dag

 

 

Het gaat namelijk heel erg de goede kant op. Met het weer, en met mij. Ik heb krukken, zodat ik heel gaaf mijn loopafstand kan gaan uitbreiden. Op een goede en stapsgewijze manier, in plaats van mezelf pushen en dan compleet en helemaal gesloopt alleen maar te kunnen liggen. Ik verwacht geen wonderen hoor. Maar een klein wandelingetje van misschien 40 of 50 meter zou ik echt een enorme overwinning op mezelf nodig. Kijk, i face the facts. die rolstoel is gewoon mijn benen, en zullen dat met grote afstanden blijven.. Daar ben ik ondertussen redelijk aan gewend, hoewel ik het nogal moeilijk vind hoe mensen je in je rolstoel bejegenen. Of nu ja, eigenlijk gewoon over je hoofd tegen de lopende persoon die je duwt praten. Rollen kan ik ook niet meer zo lang. Maar ja, de gemeente vind dat ik het met ee rugleuning ( die wel geweldig goed is) en met een nog altijd niet geleverd kussen moet doen. Mijn rolstoel kraakt als een oud wijf, dus wie weet zak ik een dezer dagen door t hele frame heen. Welkom nieuwe rolstoel denk ik. Nou ja ik ga pas aanvragen als ik zeker weet dat ik een nieuwe rolstoel ga krijgen en de oude afgekeurd is.Ik probeer zelf rollen op te bouwen, maar de afstelling rugleuning en wig zijn een beetje scherp..ik kieper anders gewoon even achterover. Ja, hoog tijd dat er wat gebeurd. maar Zaanstad gaat in zee met een andere leverancier Meyra. Ik hoop dat het beter is dan Medipoint…Maar ik ben ook wat sceptisch. Waarom op 1 april……. En niet begin van een jaar. Nu is het verwarrend. Dus gemeente Zaanstad…mochten jullie dit lezen. Informeer mensen op tijd, en laat het niet door medewerkers van het bedrijf waar de samenwerking mee opgeheven is mededelen. Tenzij er een grap is. Haha, flauw dan. Maar denk ik niet. Ik wacht weer rustig af of mijn kussen eindelijk komt en er wat aanpassingen komen op mijn handbike en rolstoel. Maar goed, eerst met die krukken trainen. Wens me succes

 

 

Verder ben ik superblij met dat mooie weer.  Van mijn lieve mam heb ik een droogmolen gehad en kan iik mijn was met mooie dagen buiten ophangen in plaats van binnen. En dat ruikt altijd zo vreslijk lekker,was dat buiten in de zon aan het drogen is. Ik geniet er gewoon van. En dan zo een pyjama van die droogmolen aandoen. Ja, hoe mooi kan het worden

Heel mooi. Want nu het weer geweldig is, zijn Joep en Janouk ooko voor het eerst in hun leven naar buiten geweest. En wat een geweldige katten heb ik. Joep loopt luid miauwend alle kanten op. Die miauwen geven eignenlijk een signaal..”hier ben ik…waar ben jij:” . en ik geef dan gewoon een antwoord van : hier ben ik hoor. Hij is dan ook weer snel in de tuin. Toch spannender dan hij dacht. In het begin was ik heel bezorgd en bang, Straks verdwaald Joep of racet Janouk weg omdat ze enge geluiden hoort. Maar nee, Joep gaat zijn gang en komt regelmatig terug om te kijken of wij er zijn. Wel nog de singnaal miauwtjes. Janouk is wat voorzichtiger. En de eerste ontmoeting met een andere kat was wel even grappig. Joep ging ernaar toe en de kat zei miauw en Joep zat binnen. Janouk kwam de kat echt een beetje wegjagen. Wie is er nu de held..haha

 

 

Aan de tuin moet nog wel veel gebeuren. Algen weg, onkuid weg tusen de tegels. Wat koffieprut bij stinkende katten plas plekken (bah_ Joep en Janouk gaan op de bak haha). Want katten haten de geur van koffie.. En peper. En wat heel erg hielp was een kattenbak grit (vuil dus met poep en plas) van Janouk en joep in de hoeken van de tuin deponeren.. Dat schrikt vaak andere katten af….en de katten tuiken waar hun gebied is. Nu alleen nog vreemde katten uit de tuin jagen. Of zal ik dan  een hond moeten hebben. Nee hoor. voorlopig geen hond. Ik heb veel te veel andere plannen…Het hek moet ook echt gemaakt worden. Maar met een karig uitkerinkje en wat aanvullingen red ik net aan mijn boodschappen en vaste lasten. Ik wil wat muren schilderen…en ik wil dat hek maken. Maar dat is dure shizzle.. Een schutting kost al 800 euro voor mij. En hetzelfde hek….500. Ik schudt het helaas niet uit mijn mouw. Dus heb je schuttingdelen…of planken en palen….ik houd me aanbevolen.

Tussen Daan en mij gaat het super geweldig fantastisch. Nooit geweten dat liefde zo intens kon zijn. Daan geeft me zelfs na 9 maanden vlinders…Kortom ik ben happy.. En dat wilde ik delen. Omat het mooie weer komt, omdat ik blij ben en omdat ik hoop dat iedereen ook blij wordt van mijn blog. En misschien weer vloggen?  Hoe zoudden jullie dat vinden? Een home tour, garden tour… beetje maskertje op en kletsen. Katten die naar buiten gaan:, Ja, leuk of nee laat maar…geef je mening maar…

EN binnenkort komt er weer een uitgebreide product test blog en vlog.. Ik zoek nog mensen die mee willen doen. Het is niks geks ofzo. En als je meedoet, dan moet je even mailen naar mijn adres littlemisspi@gmail.com en dan geef ik wat meer informatie. Misschien film ik wel of maak ik een selfie, dat moet je wel goed beseffen..Je hoofd komt op internet. Maar niet met wat raars. Ik beloof..ik maak er wat leuks van!

Oh en ik ben tegenwoordig ook officieel columniste (vrijwillige basis, geen baan en freelance, dus wanneer ik zin heb en tijd) hier lees je mijn bijdragen, http://www.supportbeurs.nl  Ik zou zeggen…Neem een kijkje. Niet alleen daar, ook op de beurs. Waar de handigste snufjes op hulpmiddelengebied naar voren komen. Ik ga zeker te weten kijken. Misschien kom je me tegen…lijkt me gezellig.

Dit was het weer lieve mensen,

Ciao

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Orthopedische schoenen. Hip of Sip

Vanaf mijn geboorte wist iedereen al: mijn benen klopten voor geen meter en mijn heupkommen te ondiep. Na een bevalling waarbij men dacht dat ik een waterhoofd had (niet het geval..mijn navelstreng zat 2 keer om mijn nek..gelukkig…dat zou pas pech hebben zijn) bogen de toenmalige doktoren zich over het geval van mijn benen en voeten. Mijn heupen waren niet in de kom en mijn voeten waren klompvoeten. En in die tijd was de remdie: Gipsbroek en voor mijn voeten schoentjes waardoor ik in een soort spreidstand lag. Ook toen al een en al charme.I

k heb lang orthopedische schoenen gedragen en s nachts een “Dennis Brown” beugel. Denk sandaaltjes op een gebogen ijzer waar door ik geheel oncomfortabel moest slapen. in een kleine spreidstand dus. Ik weet dat ik 4 was,ik weigerde mijn lompe schoenen aan te doen.  Ik vond het vreselijk..Bruin of donkerblauw leer  met veters en haakjes en gewoon een lompe vorm. Het had er zo op kunnen staan :”lelijkste lompste schoen ever” ik vond de schoenen gewon sip. Sippe dingen. Die ik aan MOEST. Ik had geen stem daarin.

De heren doktoren wilden alles aftoppen met ijzeren spalken ook nog. tot mijn knie. Mijn moeder heeft het afgewimpeld uit angst dat ik met die ijzeren beugels erg gepest zou worden. Ik bleef wel verplicht lompe schoenen dragen.  Mama deed ze stug elke dag aan. Ondanks protest. Maar zonder ijzeren beugels tot mijn knie was ik natuurlijk onder andere daar door het mikpunt van pesters. Zeker op mijn elfde  met mijn beugel voor mijn  tanden en mijn bril tegen enorme hoofdpijn en knie  om de knieschijven in de kom te houden, was ik een lopende schietschijf voor mensen die menen dat pesten oke is. Laat ik even zeggen dat ik pesten nooit oke vind en heb gevonden. Ik snap niets van dat soort mensen, maar het zal voor hen vast een doel dienen.Iemand gebruikt niet voor zijn of haar lol hulpmiddelen. En jij mag het er dan niet leuk uit vinden zien, de ander is er ook niet gelukkig mee, misschien is dat goed om te onthouden.
In de tweede klas Mavo had ik er genoeg van. Alle spalken af en diep weg. Dan maar wat raar lopen en scheve tanden. De heren doktoren  hadden een opluchting  :verlost van dat meisje met al haar gedoe ( ik heb heus ook zelfmedelijden gehad. Wie niet ). jaren van vage klachten volgden. De jaren vergleden en ik kocht wel altijd stevige, voor een meisje wat lomp uitziende schoenen.In de tweede klas MAVO gooide ik al mijn hulpmiddelen in de hoek. Ik had er genoeg van altijd het kneusje te zijn en altijd wat te hebben. Dat is best aardig voor mij uitgepakt. Helaas ging het rond mijn 23e dan toch bergafwaarts. Na volledig rolstoelafhankelijk te zijn geworden door een totaal verkeerd ingestarte revalidatie, heb ik mezelf in de tweede revalidatie zo opgewerkt dat ik er enkele meters kon lopen. Niet om nu meteen te jubelen, maar korte stukjes op straat en wat langere in huis was wel een opluchting. Maar dan alsnog was ik al snel vrienden met de grond. Struikelde ik niet over mezelf, dan was het wel over een stoeptegel. Een veertje was al genoeg. En de afstand die ik kon lopen was echt klein. Denk aan het paadje van je voordeur naar een auto die voor die deur staat. Dat kan ik…en dan met moeite en veel inspanning (ik kan niet onbewust lopen want dan floepen er steeds dingen uit de kom) kon ik dat. Maar een kleine meter te ver en ik lag alweer te knuffelen met de grijze stoeptegels. Je zou bijna denken dat ze een verbond sloten.

Stoepjes, stoepranden, muren, deurposten, deuren, deurklinken….een groot complot haha.Je snapt dat ik dat niet echt een lacher vond om onder de blauwe plekken en schaafwonden die door mijn ME en dus slechtere weerstand ontstoken raakten weer verder te moeten. Ik begrijp alleen dat het er soms best lachwekkend uit kan zien hoor, staat vast raar, een jonge meid floep op de grond. Ja, je lacht mee wel hoor…vooral om omstanders niet ongerust te maken. Want een jonge meid die spontaan door haar benen zakt blijft iets waarvan mensen niet goed weten hoe te reageren. Gelukkig bevat ik zelf nog een dosis humor (mijn glas is altijd halfvol..of eigenlijk vol..lucht in het glas telt ook mee) en maak ik grappen over tegels knuffelen of conspiracy theorieën …ik tegen de tegels… je moet er op een of andere manier ook maar mee dealen. Toen ik wel erg veel loopfunctie begon te verliezen en viel tijdens de stukjes waarop ik normaal gewoon kon lopen, kon ik er niet meer omheen. Ik zou, om het beetje loopfunctie dat ik nog had, wel aan de orthopedische schoenen moeten. In mijn hoofd doemden de schoenen uit mijn jeugd op…En natuurlijk vond ik het ver-schrik-kel-ijk om weer aan zulke schoenen te moeten.

Maar…gelukkig heeft de tijd niet stil gestaan en kwam ik er tot mijn vreugde achter dat orthopedische schoenen eigenlijk een stuk vooruit gegaan zijn in de loop der jaren. Ik mocht zelf kiezen en ontwerpen wat ik als schoeisel aan mijn voeten wilde. En dan verander je in een ware modeontwerpster. Ik heb mijn eerste paar schoenen, laarsjes echt uitgebreid bewonderd. En ook veel complimenten gehad. De sneakers die ik daarna ontwierp kregen meer complimenten. Men dacht dat ik gewoon dat ik van die hippe sneakers had met ingebouwde hak. En dus schaamde ik mij niet meer om mijn schoenen en heb ik mijn loopafstand kunnen uitbreiden naar meer meters dan ik ooit had gedacht. Nee, ik loop er geen hele wandelingen mee en nee ik zal er ook niet van uit de rolstoel komen, maar ze zijn wel mijn redmiddel bij de korte stukken die ik lopen kan. En ze zijn precies zoals ik ze mooi vind.

En dat heeft mij toen aan het denken gezet. Weten de mensen wel dat een orthopedische schoen geen lompe klomp aan je voet hoeft te zijn? En het verschil echt niet in rekening wordt gebracht. Je kunt je eigen schoen ontwerpen! En dat is wat mij betreft een enorme stap vooruit met enkele jaren terug, waarbij je duidelijk zichtbaar een lompe klomp aan iemands voet zag. En nee daar kun je dan niets aan doen, en ik oordeel verder ook niet, maar het is gewoon fijn dat je als jonge meid met beperking, je je eigen orthopedische schoen mag ontwerpen en het niet eens meer opvalt of je een gewone of orthopedische schoen draagt.
Dus mijn mening is dat een orthopedische schoen van sip naar hip is gegaan. Wat vinden jullie?
Een orthopedische schoen,hip? of nog altijd sip?

blunders en flaters

Je kent het wel. Of,mocht je superperfect zijn niet (al geef ik eerlijk toe dat ik dat niet geloof, want ik denk dat iedereen weleens iets geks doet of een blunder maakt,en je je gewoon schaamt en niet wilt toegeven dat je ook wel s war raars meemaakt). Blunders,vreemde uitspraken of onhandige opmerkingen die gezien de situatie niet heel handig zijn. Ik heb besloten mijn imperfecties te delen. Niet om daar nu de aandacht mee te trekken. Maar alles in deze wereld schijnt allemaal maar perfect te moeten verlopen. Zo perfect dat sommige mensen niets meer durven omdat ze bang zijn dingen fout te doen. Ook ik heb die angsten gehad en soms nog wel. Maar he, iedereen maakt wel eens een …of meerdere blunders. En…ik leef nog. Dus laten we van start gaan…Met de spreekwoordelijke billen bloot (nee niet in real life..)

Beginnend bij mijn eerste dag op de middelbare school. Kleine miss pj,gespannen en zenuwachtig hoorde haar naam en de klas.waarin zij zou komen te zitten. Ik had degelijke loopschoenen met haakjes voor de veters. Helaas…na twee stappen kwam de lus van de ene schoen in het haakje van mijn andere schoen en viel ik midden in een volle aula plat op mijn snuit. Het moge duidelijk zijn,ik ben vier jaar lang door dat incident achtervolgd.
En dat is niet de enige blunder. Mijn leraar Engels had wat weg van een walrus,door zijn volle figuur en de snor die hij in een leuke doch erg op een walrus lijkend model had. In de wandelgangen had je het dan ook over “de walrus”. Tot in de les de leraar me riep en ik eruit floept “ja meneer walrus?”. Jep..een week nablijven.

Ook trappen die nooit vrienden met mij zijn geworden…wel driemaal ben ik op niet sierlijke wijze van de schooltrappen gevallen doordat ik dacht al op de grond te zijn maar nog drie treden moest.
En dat is in de jaren erna alleen maar erger geworden.
Op mijn veertiende, voordat ik mijn inmiddels ex heb ontmoet, was ik gek op een jongen, die we altijd troffen bij een meer in onze buurt Daar ging je allemaal zwemmen op de warme dagen. En ik ging daar vaak met een groepje heen. En gelukkig vond die jongen mij ook wel leuk. Maar ja, ik wilde toch een beetje indruk maken. Ik kon heel leuk achterover het water in duiken. Dus een soort flikflak idee. Ik had een bikini gekocht, maar het was net een maatje aan de grote kant. Het bovenstukje niet, het broekje wel… Ik maak dus mijn mooie duik achterover en kom boven water. Loop heel zelfverzekerd het water weer uit. En zie iedereen naar mij kijken. En terwijl zij keken, werd er ook gelachen. En toen zag ik….mijn bikinibroekje vrolijk drijven op het punt waar ik gedoken had. En iedereen had heel vrolijk uitzicht op mijn..ja inderdaad ja. Ik heb sindsdien alleen maar in badpak dat soort duiken gemaakt. Dat gebeurt me echt niet nog een keer. De indruk was trouwens minimaal. Hij wilde wel vrienden zijn en zoenen, maar geen verkering. En daar leen ik me dus niet voor. Tot zover de indruk….
Als je voor het eerst “uitgaat” met je vriendinnen, is dat natuurlijk spannend. En drankjes als breezers en rode wodka redbull waren heel stoer. Met een sigaretje, die je natuurlijk niet over je longen rookte, want dan lagen die longen ergens op straat…das vies. Na 1 drankje waren we al in een wat jolige bui,en eigenlijk mochten we helemaal niet drinken natuurlijk want ik was destijds 15 (foei)*. En toen bedachten we dat we de Sirtaki wel konden dansen…midden op een iets te drukke weg. Waardoor we een file op de weg veroorzaakten. En ik weet niet meer of het werd gewaardeerd, maar wij hebben een topavond gehad.
Ik had in mijn huis een luxe espresso apparaat..je weet wel kopje eronder en bonen gemalen en verdere koffie had je niet. Ik dacht om half 8 ’s morgens dat mijn magnetron ook zulke gaven had. En zette mijn kopje in de magnetron en drukte op een knopje…niks….. en ik snapte maar niet waarom niet. Tot ik nog eens goed keek. Een magnetron wordt met de beste wil van de wereld geen espresso apparaat. Andersom hebben espresso apparaten geen maaltijd opwarmfunctie.
Deze blunder had ik kunnen verzwijgen. Maar omdat hij
echt te dom is vind ik dat ik zo eerlijk moet zijn hem te benoemen.
Versprekingen zijn me ook niet vreemd. Daar gelaten of t door medicatie komt of niet. Als je iemand vraagt “wil je ook een sokkie boffie?”, snap ik dat je op zn minst een psycholoog moet raadplegen. Wat ik werkelijk bedoelde..raad maar. Degene die t juiste antwoord heeft krijgt een kleine attentie van mij.
Ook een beschamende blunder was in mijn nog lopende tijd,toen ik samen met mijn moeder gezellig naar de Coop mega.festatie ging (man dat waren nog s tijden). Echter was ik plots er ongesteld en had niet genoeg materiaal bij me. Dus improviseerde ik iets met wc papier. Elk meis,je elke vrouw weet….dat…laat ik die natuurlijk detail maar niet in detail uitleggen. Het was een zooitje. Maar ik was blijkbaar onweerstaanbaar voor een jonge gespierde gast die me pats…zo op zijn nek zette. En dat na heftig protest. En ik hoop dat zijn nek nog schoon te krijgen was.., aangezien wcpapier niet lang iets tegenhoud. Schaamte alom natuurlijk. Aan de inmiddels man: sorry. Ik hoop dat je vrijgezel was en je nek schoon is. Mijn excuses.

Terug naar school. We hadden zoals elke school heeft DE hunk . DE vierde klasser die iedereen deed wegkwijnen. Met zwart krulhaar en blauwe ogen . En in mijn opinie slechte rookgewoonten en stomme broeken. Niet mijn type. Maar goed je kijkt en knikt en opeens roept een der vriendinnen. “Ik wed voor een tientje dat jij hem niet op zijn bek durft te pakken (ons botte synoniem voor tongzoenen). Iedereen die mij goed kent weet hoe dat is afgelopen. Jep. Tongzoen armer. (gatver,een asbak zoenen.hij rookte ook nog eens. opeens toch minder hunk) en een tientje of 5 rijker. En ook dat…was het gesprek van de
dag door de hele school.
Op vakantie in Turkije wilde ik een jongen duidelijk maken dat hij niet mijn type was dat ik opeens hard riep “Oh please you are big and you are really large dick . Big..Dick you know..not what i like”. Die jongen bleef alleen maar enthousiaster achter me aanlopen. Tja als ik niet zo wanhopig was geweest had ik t nooit zo uitgedrukt natuurlijk. Gevalletje ongewild egostrelen zeg maar. Daar kwam ik iets te laat achter.. gelukkig was mijn familie niet erg in de buurt. Anders had ik dat heel mijn leven aan mogen horen.(en nu hopen dat ik niet gevolgd word door veel familie word gevolgd. Zo ja..sssst).
Toen N. En ik 1 jaar getrouwd waren hebben we in Duitsland. Leer,een hotelletje geboekt om dat te vieren. Met rozenblaadjes bloemen kaarsjes en al. We waren amper de kamer in of de telefoon ging. Ik nam op en iemand begonnen enthousiast te ratelen over iets waar ik uit op maakte van of uk nu al seks op de kamer wilde. Ik was stomverbaasd. Wat een vraag. Mag ik zelf even bepalen? Mijn antwoord was Nein das kunnen wir perfect zusammen seks auf der zimmer. En achter me.hoorde ik al iemand lachen. Ik dacht dat er werd gevraagd of ik nu seks op de kamer wilde of straks. Vond het al een sterke grap. Maar de aardige bediende wilde enkel weten wanneer we de sekt, een wijnsoort, op onze kamer wilde ontvangen. Dat is natuurlijk van een heel andere categorie. Ach de sekt was lekker. En over de rest ga ik niet vertellen.

Ik liep ook eens stage op een manege. Bij de plek waar we de kruiwagens mest leefden was ook een giert. Vol stront. En een persoon was vergeten de deksel dicht te doen. En wie viel er dus IN die put… juist ik. En ik roepen en in geen velden of wegen iemand te bekennen. Tot mijn stagebegeleider langsliep en ik riep “help ik zak in de stront”. Hij draaide zich naar me toe en zei “oké soms denk ik dat wel eens bij mensen maar er is nooit iemand geweest die t letterlijk nam” En met deze woorden werd ik letterlijk uit de stront getrokken. Dat hij wenste dat ik in de stront zou zakken kan wel kloppen want ik was wel een beetje een nieuwsgierige stagair en dat is ook lastig. Sorry stage begeleider. Maar orders volg ik onbedoeld op dus.

Ik weet niet hoe het komt,maar ik heb ook een probleem met jezelf kleden naar de gelegenheid. Zo dacht ik dat ik mijn kleding allemaal aan te hebben om te gaan werken. het was zomer dus een jas hoefde ik niet aan te doen dus hup met frisse moed naar je werk. Maar ik bleek het huis uit te zijn gerold met mijn pyjama en bedsokken nog aan. Dit had ik echter pas door toen ik de trein in werd geholpen en heel gek werd aangestaard. En nu ben ik staren gewend…maar ik geef toe een meisje in een koekiemonster pyjama broek bedsokken en netjes gekapt en opgemaakt een tamelijk bizar gezicht moet zij geweest. Ik besloot lekker naar mijn werk te gaan. Het leed was onafwendbaar. In een callcenter zit je aan een bureau. Dan valt dat niet op. Dacht ik. Wel dus. Mijn teamleiding vroeg of ik vandaag niet goed kon besluiten wat te doen,werken of in bed blijven. Ik heb maar gezegd “inderdaad. Ik had wat tweestrijd.en heb voor de helft aan beiden toegegeven”, waarop de hele zaal heeft moeten lachen. Het effect was nog grappiger. De jongere callcenter medewekers vonden de actie cool blijkbaar. Opeens zag je veel.pyjamabroeken op het werk. Alwaar ik dus ook onder andere (ook van n neef)mijn bijnaam little miss pj heb gekregen. Te gek eigenlijk. Natuurlijk is iedereen toegesproken. Voor potentiele klanten staat het niet representatief als je werknemers rondwandelen in pyjamabroek

Nu heb ik mijn grote liefde Daan.En Daan lief als hij is lijkt heel erg op mij. Hij kent me al beter dan ik mezelf ken. Het is of ik in de spiegel kijk.En ik kan me geen stoerdere lievere man wensen, en ook hij floept er leuke dingen uit. Voor hem moet de slaapkamer liefst pikdonker zijn. Dus hij zegt “we moeten kijken voor lichtdichte gordijnen hoor”. Na eerst hard te moeten lachen zei ik ” verduisteringsgordijnen doen t ook hoor”
Ook was hij op zoek naar massage olie of bodylotion ofzo. Ik vraag wat hij zoekt. “ik zoek glijolie”, was zijn antwoord. Je snapt mijn reactie…
Ik heb helaas slechte dagen (rotweer ook). En mn lief en ik waren in discussie over leeftijds verschil in relaties. Mijn doel was uit te leggen dat als ik hem op mn 13e had ontmoet die 13 jaar verschil in leeftijf wel iets was wat niet zou worden getolereerd. ik begin mijn pleidooi met een doodserieus gezicht “kijk..ik ben 13″…..
De hele dag ben ik daarmee geplaagd en ik kon er ook zelf om lachen.

met deze besluit ik mijn blunders en flaters. Ik hoop dat er een lach op je gezicht zal komen. of rol van de bank ….
Wees dapper!!! wat zijn jullie grootste blunders?

Januari

De eerste maand van 2016 is alweer bijna voorbij. Ik weet niet hoe te met jullie zit, maar ik vind januari altijd een lange maand mentaal en ja ook financieel.  Sinds ik een eigen stulpje heb merk ik dat ook wel echt. Alles zelf doen……alles behalve delen van mijn huishoudelijke klussen . Ik heb sinds deze maand namelijk huishoudelijke hulp voor de zware dingen. Lichte klusjes blijf ik zelf doen. Ik ben er wel een enorme drempel voor over gegaan want….hulp accepteren dat  is voor mij lastig  het voelt als falen . Altijd zo gevoeld al weet en . Maar ik leer en leer. Nooit te  oud voor  ook. Maar D. Niet te verwarren met Daan( had ik jullie al verteld dat hij op 12-12-2015 om exact 15:15 uur in de Reihnturm in Duitsland op een knie ging…..en ik ja zei en we dus verloofd zijn? Nee? Bij deze.Ja? Ten overvloede. Was het hoogtepunt op t hoogste punt van 2015. Wat fijn was na een naar begin van dat jaar!) is een fijne hulp en ik denk dat ik daar wel iets aan ga hebben. En al heb. Hoe gaat het nu.  verder met deze miss pj? Nou nog altijd de miss met een voorkeur voor pyjama’s. En met reden helaas, naast het feit dat pyjama’s gewoon mijn ding zijn…. Ik ben ruim 2 weken goed ziek geweest…heb helaas door de ME een immuunsysteem van niks dus elk virus je kan me vellen als ik niet denk aan gezond eten drinken bewegen en slapen dan ben ik vatbaar voor alles. En ja er bestaan griepprikken. Maar daar ben ik 3 weken erna ook goed ziek van. Laat maar dus. Maar griep. ME Cluster hoofdpijn EDS PTSS…it does not matter. I wont let it rule my life. Nog steeds geen geranium voor mij. Wel een amarrylis.  Maar deze heeft nog geen bloem, wat rond kerst feit had moeten zijn. Er zijn ook goede voornemens. Volgende blog meer daarover.  Binnenkort een kleine rondleiding op video!  Mijn huisje is nu aardig ingericht dus dat is het plan. En verder….stay tuned er komt genoeg aan!!

Brief aan 2015

Oeff 2015, jij was me het jaartje wel zeg. Een dubbel jaar. Met hoge pieken en diepe dalen. Januari ging van start als een verwarrende maand, waardoor het mentaal en lichamelijk niet lekker liep. Op meerdere vlakken niet. Februari.. 30 jaar alweer. Wat gaat de tijd opeens hard dan. Het wilde maar niet boteren. Met niks en niemand. En dat heeft me compleet uit balans gehaald. Heel diep zal ik hier niet op ingaan. Ook uit respect voor andere betrokken personen. Het is een brief aan jou 2015 geen aanklacht tegen iets of iemand. Je liet me kennismaken met haptotherapie. En met het feit dat er diep weggestopte nare herinneringen nooit goed verwerkt zijn. En de stap naar de psycholoog werd ook gemaakt. Eerst dacht ik als  team. In april. Maar er bleken meer dingen zonder dat ik dit doorhad scheef te zitten. April was een absoluut dieptepunt,2015. Mijn man, waarmee ik dacht gelukkig oud te worden, bleek dat niet meer te zien zitten. En dus is er besloten tot scheiden en leerde ik nogmaals wat ware vriendschap is. En ware liefde, en wat illusie. Een nare verwarrende  periode die ik met hulp van al mijn werkelijke vrienden en hulp uit onverwachte hoeken ook ben doorgekomen. Al was dat niet altijd makkelijk. Maar ik ben geen bij de pakken neerzitster. Ik liet me meenemen en ondernam ook zelf lekker leuke dingen. En in juni 2015 was alles wat nodig was voor een scheiding wel in kannen en kruiken. Voor mij had dat als gevolg dat ik moest toegeven dat ik een aangepast huis nodig had. In eerste instantie in juni leek het dat ik al een huis kon betrekken. Maar dat werd teruggedraaid. Tot Guus, een dierbare vriend me een foto stuurde van een leegstaande aangepaste woning. Ik heb dat doorgegeven en het hopen kon beginnen..  Mentaal had ik vrede met de scheiding. Een koek die op is bak je niet opnieuw en kruimels rapen helpt als beide partyen dat willen. Ik kwam via facebook in juli opeens in contact met een erg knappe leuke goedgebekte man. Door de uitkomst van testjes als wie is in stilte verliefd op je en wie is jouw soulmate raakte ik aan de praat met Daan. En dat ontvouwde in appen en bellen. En in as augustus tot een first date. En dat,2015, was pure magie. Alsof ik in een spiegel keek. Deze man, Daan, hoorde bij mij. Het was zo duidelijk voelbaar. Door een heftige gebeurtenis belandde onze relatie snel in een hechte mooie magische liefde. Met een L. En zijn we onafscheidelijk. Daan en Roos Roos en Daan. Alles klopte 2015. Je bracht me het liefdesgeluk snel en ook super goed. Aan het einde van augustus kwam  een brief en een telefoon. Dankzij de info door de foto die Guus mij had gestuurd kwam de gemeente achter de leegstaande aangepaste woning.  En…op 1 september kon ik dat huis betrekken. Ik had mijn droomhuis. Aangepast en….met een enorme tuin. Bedankt 2015. Dat was exact wat ik nodig had. Verhuizen was grotendeels  weer met hulp van mijn lieve vrienden en chaotisch want ik ben geen planner en had nog nooit regie over zoiets gehad. Dankbaar ben ik 2015 voor de ervaring. En voor de liefste vrienden ever.
Daan en ik woonden en wonen niet samen. Wij latten. Dat betekent dat je een relatie samen hebt maar kiest om een eigen huis en huishouden te voeren. Dus je gaf me de liefde van mijn leven, twee huizen en nog twee lieve katten Hummer en Miffy die ook snel mijn hart stalen. Na 3 verhuis weken mocht ik Janouk en Joep ook naar hun nieuwe huisje brengen. Spannend, zouden ze, net als ik, voelen dat mijn huis als jas…omhelzing, aanvoelt? Of zouden ze te niks vinden. Nou 2015 ook Joep en Janouk geen mooier cadeau kunnen geven. Na een half uur was het of ze nooit elders woonden. Een mooi geschenk. Een huis dat past als warme jas en een mega tuin. Twee tevreden katten…en een geweldige partner.. oh en vanaf april therapie voor alle onverwerkte herinneringen aan nare tijden. Horen dat je Ptss hebt. En in november glansrijk en sterker dan ooit de therapie afronden. En zo werd het ongemerkt snel december. 12december 2015….15.15 uur…hoog in de Reinturm Düsseldorf…Daan op 1 knie. Lief knap en leuk als hij is..hakkelend (beetje maar…maar oh romantisch…zucht) of ik wil verloven…trouwen.JA!
En na geweldig fijne decemberdagen is het tyd om mijn brief aan jou af te sluiten. Dag 2015. Jaar met een groot dal, lessen over echte vriendschap en ware liefde….je was woelig maar leerzaam. Ik hoop op veel mooie momenten in 2016..want daar stapte ik 26 dagen terug in. Vol overgave. Laat alle moois maar komen. Ik weet dat 2016 prachtig wordt. Ik ga ervoor.
Dag 2015! Bedankt voor je lessen.

Clusterbeast beating

Ik heb clusterhoofdpijn. Dat is geen nieuws meer. ik gebruik zuurstof en injecties om “het beest” zoals wij clusterkopjes het noemen, uit te bannen. Tijdelijk. Terug komt hij altijd..helaas.

Je probeert de gekste dingen….gaat door een hel die nooit iemand zal begrijpen. Hier de cefaly….niet succesvol voor mij. Ondersteboven hang je…kruipen over de vloer. Maar vooral pak je de zuurstoffles. Met een voor mij veel te groot standaard masker met gaatjes en een slechte kin en neus afsluiting. Door mijn huidige liefje Daan ben ik er nu achter waarom ik zo vaak injecteren moest (de bijwerkingen zijn echt vreselijk vervelend. Ook als je jezelf voorhoud dat je cluster snel weg is. Affijn mijn zuurstofmasker bleekeen ding van niks te zij . Ik kreeg niet de nodige 100% zuurstof die je wel nodig hebt om het beest terug zijn hok in te krijgen. Als een soort reddende engel was daarDaan. En hij had wel het juiste masker voor me. Siloconen kin en neus afsluiting zodat er geen zuurstof weglekt. En twee zijklepjes die sluiten bij t inademen. De standaard maskers hebben ook voor de gaatjes een soor siliconen afsluiter maar deze zijn te klein. En zo bereik je je doel, een clusteraanval zo snel als kan stoppen dus niet of nauwelijks.

Als je mn broek, liefdevol door mn katten behaard even buiten beschouwing laat. Dit is het absoluut perfecte masker wat mij betreft. Gewoon leverbaar in Nederland. Bij Linde gas sowieso. En een aanval stopt bij mij nu na 10 ipv 20 minuten. En zeker met de Expirimentele combinatie van amitryptiline en fleurazepam kan ik nu zeggen…Clusterbeast versus Roos 10-1. Want niks is onfeilbaar en het beest zoekt lijkt wel altijd een weg. Ben ik genezen? NEE. Maar wel een stuk opgeknapt door een juist masker op mn toetje. Dus aan mn medeclusterkopjes..probeer dit masker. Het is beter.. over de medicatie doe ik geen verdere aanbeveling het helpt me waarschijnlijk doordat ik te diep slaap om van de pijn wakker te worden. Prima. Overdag wil er nog wel s een doorzetten. Maar t is door het masker dat Daan me aanraadde al zoveel beter! Ik weet dat er uit Amerika ook goede maskers komen . Maar als deze zo duur blijven en niet leverbaar wordt in Nederland dan is dit t beste alternatief. Ook voor andere mensen die 100% zuurstof nodig hebben is dit masker een uitkomst. Dit moest ik kwijt. Lieve Daan, bedankt. Zonder jouw masker tip was ik waarschijnlijk nog steeds wanhopig geweest en suf van alle injecties!

Helaas kan zuurstof soms ook niet werken.